Ο φραπέ του Αρχάριου, του άσχετου και του πρωτάρη:
Διακρίνεται πολύ εύκολα ανάμεσα σε ένα πλήθος φραπεδούμπων, διότι αποτελείται 3/4 από αφρόγαλα και 1/4 από καφέ.
Τι να πω για το άτομο αυτό, πιείτε τον παραπάνω καφέ ελαφρά τη καρδία και την αρκεστείτε σε ευγενικά σχόλια του τύπου
"να' σαι καλά, πάνω που θα σου έλεγα ότι βιαζόμουν" ενώ την επόμενη φορά "κάτσε κάτω μη μου κουράζεσαι θα κάνω εγώ τον καφέ, άραξε εσύ".
Βέβαια αυτή είναι και γνωστή μέθοδος που χρησιμοποιείται από ένα μεγάλο ποσοστό του γυναικείου πληθυσμού για να μην τους ζητάνε να κάνουν καφέ "εεεε εγώ θα πάρω ένα χυμό.
Δεν έχει; Βάλε μου τότε ένα νεράκι".
Ο φραπέ του Τεμπέλη:
Λέγεται αλλιώς και φραπέ του κουταλιού.
Παίρνουμε νερό, ζάχαρη, καφέ, κουτάλι.
Τα ρίχνουμε σε ένα ποτήρι.
Ανακατεύουμε για 5 δευτερόλεπτα και voila!
Έτοιμο το παρασκεύασμα προς πόση.
Συνοδεύεται πάντα από καλαμάκι 1-2 μέτρων για να μη χρειάζεται ο καημένος να σκύβει αλλά μόνο να ρουφάει (αυτό βέβαια μέχρι να κυκλοφορήσει η νέα ηλεκτρική σκούπα γνωστής
εταιρίας που θα ρουφάει και θα φέρνει τον καφέ στα χείλια!
Ονομασία: FRA1000!
Το πιάσατε το υπονοούμενο με τα χείλια, έτσι);
Ο Μπεκρή φραπέ:
Πως λέμε Μπεκρή Μεζές (Πολύ άσχετο)!
Φτιάχνεται όπως ο irish coffee αλλά στην δικιά μας περίπτωση αντί για ουίσκι βάζουμε ρετσίνα! Βέβαια μπορείτε να πεταχτείτε σε καμία ταβέρνα, να πάρετε χύμα κρασί
αλλά δεν σας εγγυόμαστε ότι θα έχετε τα ίδια γευστικά αποτελέσματα που θα είχατε με ένα Αγιορείτικο.
Ο φραπέ Ματογυάλι - ΑΖΑΧ (Τα κάνει αόρατα):
Κάθεστε στην καφετέρια, παραγγέλνετε το καφεδάκι σας και περιμένετε.
Επιτέλους έρχεται ο πολυπόθητος καφές.
Aνάβετε και ένα τσιγαράκι (παει πολύ το άτιμο, δε συμφωνείτε;) σηκώνετε το ποτήρι και ω!
Θαύμα!
Μπορείτε και βλέπετε μέσα από το ποτήρι τον κολλητό σας που κάθεται στο τραπέζι απέναντι από εσάς!
Ναι, ναι δεν πρόκειται για τρυκ, ούτε για οφθαλμαπάτη απλώς στην καφετέρια που καθίσατε δουλεύει ο γνωστός απλοχέρης Σκρούτζ που έκανε τον καφέ σας σύμφωνα με την γραμμή που έχει χαράξει το αφεντικό του (και που'σαι κούκλε μισή κουταλιά καφέ και πολύ είναι).
Αυτό είναι που λεμε σε βλέπω στο ποτήρι μου.
Ο φραπέ του Επ'Απειρον - Μπανιστηρτζίδικος:
Τον παραγγέλνουμε στην τύχη χωρίς κάποια ιδιαίτερη προτίμηση και αγναντεύουμε νωχελικά τις αιθέριες υπάρξεις που επιδεικνύουν τα κάλλη τους around (κοινώς νυφοπάζαρο).
Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι και οι καφέδες ακριβοί, παίρνουμε ένα φραπέ και όταν φτάσει στον αφρό κάνουμε επαναγέμιση του ποτηριού χρησιμοποιώντας το έξτρα νερό που έχουμε στο τραπέζι.
Έτσι έχουμε όλο το χρόνο δικό μας να χαζέψουμε τριγύρω.
Επίσης, καταφέρνουμε σιγά σιγά να μεταβούμε στην κατηγορία του καφέ ΑΖΑΧ.
Ο φραπέ του Μ@λ@κ@:
Πρώτα απ' όλα είναι πάντα πολύ καλά χτυπημένος (με τα χέρια φυσικά)!
Του αρέσει να τον χτυπάει μόνος του και φυσικά και να τον πίνει μόνος του.
Βέβαια καμία φορά ξεχνιέται και από το πολύ κούνημα γεμίζει τον τόπο αφρούς και καφέ, σταγόνες αλλά πάντα προετοιμασμένος για παν ενδεχόμενο έχει παραμάσχαλα το diana.
i-diadromi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου